دعایم کن!
هم دعا از تو اجابت هم ز تو / ایمنی از تو مهابت هم ز تودعایم کن!
هم دعا از تو اجابت هم ز تو / ایمنی از تو مهابت هم ز توبا نام خدای مهربان
|
سلام دوستان خوبم!
از لطف و محبت همه شما عزیزانم ممنون و متشکرم!
یکی از دوستانم میگفت:
"هر سال قبل از عید نوروز عادت دارم در آخرین روزهای سال یک مروری
به یک سال گذشته ام می اندازم... امسال سال بسیار پرباری داشتم
درسهای مهمی پشت سر هم بدون هیچ ترحمی داده شد...
حالا چقدر یاد گرفتم بماند....
یادم دادند که کنترل زندگی بسیاری اوقات دست انسان نیست.
آدمها نقشه می چینند. نقشه هایی که مدتها با دقت و صرف وقت
و مال و زندگی کشیده میشوند, اما ناگهان دست پر قدرت الهی
وارد میشود و تمام بافته ها به اشاره ای نقش بر آب میشود...
کنترل سر نخ زندگی بر باد میرود و آدمی حیران میماند که چه کند.
درست مثل بادبادک پرانی, چقدر وقت میگذاری و سعی میکنی تا
بادبادکی بسازی و چقدر تلاش میکنی و میدوی تا به آسمانش بفرستی
ولی درست در لحظه اوج, ناگهان بادی می وزد و آن را از دست تو می رباید
و تو آن هنگام حیران و آشفته میمانی چه کنی؟!...
من بسیار گریستم. به غم, ناامیدی و یاس افتادم اما جنگیدم و خدا با
مهربانی نوازشم کرد ولی من باز هم جنگیدم ...
یادم هست سالها پیش وقتی استادم بیمار شد همه با سنگدلی
گفتند: استاد شما چرا؟!... و یادم هست که ایشان با تواضع جواب داد:
برای اینکه خدا میگوید:
"ای بنده! خواست تو نیست بلکه خواست من است."
او بزرگوار بود و خواست خدا را بر دیدهء منت گذاشت اما من انسان ضعیفی
بودم و برای خواستهای من های وجودم جنگیدم...
آری عاجزانه برای خودخواهی هایم جنگیدم و به نادانی برای نفسم
مبارزه کردم و از تسلیم گریختم...
و جایی رسیدم که از پای افتادم و خدای مهربان با عشق بلندم کرد
و تازه متوجه شدم باید درس دیگری بیاموزم یک درس بسیار مهم تر که
با واژه اش از دیرگاه آشنا بودم اما با معنایش بیگانه:
 |
صبر... آری صبر!
صبر گنج است برادر صبر کن
تا صفا یابی تو از رنج کهن
و امسال....
شاید وقت این است که صبر را در عمق وجودم بکارم و از آن مواظبت
نمایم و بگذارم دردها و غمها و تمام سختی ها درونم آرام گیرند و
ته نشین شوند...
و شاید با یاری خدا سالهای دیگر آرام آرام بندهای تمام آنچه
ناخواسته دور روح خود تنیده ام باز کنم و روحم را از اینهمه بار تحمیلی
رها سازم....."
و من میگویم:
کسی چه میداند امسال چگونه سالی باشد اما این را مطمئن هستم
هر چه هست خیر و برکت است.
مگر نه اینکه خدا فرموده:
بگو خداوندا، اى فرمانفرماى هستى،
تو به هر کس که خواهى می بخشى و از هر کس که خواهى
باز می ستانى؛
و هر کس را که خواهى گرامى دارى و هر کس را که خواهى خوار کنى؛
اما سر رشته خیر همه به دست توست؛
تو بر هر کار توانایى.
سوره ال عمران ایه ۲۷
عید آمد
بهار را باور کن
روز میلاد اقاقی ها را
جشن میگیرد
و بهار
روی هر شاخه کنار هر برگ
شمع روشن کرده است
همه چلچله ها
برگشتند
و طراوت را فریاد زدند
کوچه یکپارچه آواز شده است
و درخت گیلاس
هدیه جشن اقاقی ها را
گل به دامن کرده ست
باز کن پنجره ها را ای دوست
هیچ یادت هست
که زمین را عطشی وحشی سوخت
برگ ها پژمردند
تشنگی با جگر خاک چه کرد
هیچ یادت هست
توی
تاریکی شب های بلند
سیلی سرما با تاک چه کرد
با سرو سینه گلهای سپید
نیمه شب باد غضبناک چه کرد
هیچ یادت هست
حالیا معجزه باران را باور کن
و سخاوت را در چشم چمنزار ببین
و محبت را در روح نسیم
که در این کوچه تنگ
با همین دست تهی
روز میلاد اقاقی ها را
جشن میگیرد
خاک جان یافته است
تو چرا سنگ شدی
تو چرا اینهمه دلتنگ شدی
باز کن پنجره ها را
و بهاران را
باور کن
فریدون مشیری(روحش شاد)
|
